(မတ္လ ၂၇-ရက္ေန႔တြင္က်ေရာက္မည့္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔သို႔…….)
(က)
“ဖန္ေန၀င္းသို႔ညီ ထြန္းလင္းေျပာင္ေပသည္….. ဒါဒို႔တုိင္း ဒို႔ျပည္ ဒို႔ကာကြယ္မည္။ ထူးျမတ္တဲ့ ဒို႔တုိင္းျပည္ တိုင္းရင္းသား ငါတို႔လူမ်ဳိးပိုင္ရမည္….။ လြတ္လပ္တဲ့ ဒို႔တုိင္းျပည္ ငါတုိ႔ရဲ့ ျခေသၤ့ စိတ္ထားတည္ရမည္။ ေသပေစ ရဲတဲ့ဇာနည္ ဇြဲနဲ႔တုိက္မည္ …..။ ဗမာေတြ ႏုိးၾကားလာၿပီ အမ်ဳိးသားစစ္သည္။ ေသပေစ ရဲတဲ့ဇာနည္ ဇြဲနဲ႔တုိက္မည္…. ခိုက္မည္...”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဦးေဆာင္သည့္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္သည္ နိပြန္တပ္မေေတာ္ႏွင့္တြဲ၍ ယုိးဒယား ႏုိင္ငံမွတဆင့္ နယ္စပ္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ကာ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္းသို႔ စစ္ေၾကာင္းသံုးေၾကာင္းခြဲ၍ ၀င္ေရာက္ ခဲ့ၾကသည္။ ‘ေရႊေတာင္’တုိက္ပြဲအၿပီးတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ၿဗိတိသွ် ကိုလိုနီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔သည္ ေအာင္ျမင္စြာႏွင့္ ‘ဆင္းမလား’သို႔ ဆုတ္ခြာသြားေလေတာ့သည္။ နိပြန္တပ္မေတာ္ႏွင့္ ဘီအိုင္ေအသည္ ဧရာ၀တီအားဆန္၍ ျမန္မာႏုိင္ငံအား တၿမိဳ႕ၿပီးတၿမိဳ႕ သိမ္းပိုက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ၿမိဳ႕ျပအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအား ဘီအိုင္ေအ၊ ေဒသခံသခင္မ်ားႏွင့္ ၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖမ်ားမွ ၀ိုင္း၀န္၍ ထိမ္းသိမ္းေနၾကရသည္။ ‘ရုပ္ေသး’ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔အား ဂ်ပန္တို႔က မဖြဲ႔ေပးႏုိင္ေသး။ ‘အင္ဖာ’စစ္မ်က္ႏွာ ထုိးစစ္အတြက္သာ အာရုံျပဳေနၾကရသည္။ ၿဗိတိသွ် ရုိင္ဖယ္တပ္ရင္းမွ အခ်ဳိ႕ အခ်ဳိ႕ေသာ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္တပ္သားတုိ႔က သခင္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ အိႏၵိယသို႔ ဆုတ္ခြာ၍ မသြားၾက။ ကိုယ့္ရပ္ ကိုယ့္နယ္မ်ားသို႔ လက္နက္မ်ားႏွင့္ အလွ်ိဳ အလွ်ဳိ ျပန္လာ၍ ေနၾကသည္။ လက္နက္မ်ားက ဟိုမွာ… ဒီမွာ… အသီးသီးရွိေနၾက၏။
အရပ္ဖက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက ၿမိဳ႕တိုင္း နယ္တုိင္းလိုလို၌ ၿငိမ္၀ပ္၍မေန။ ‘ေတာေၾကာင္’တို႔က တပူပူ….. တဆူဆူ ….။ ‘အလုိေတာ္ရိ’ လက္သစ္တုိ႔ကလည္း အစြမ္းျပ၍ ေနၾကသည္။ အလိုေတာ္ရိတုိ႔က…. လူဆိုးဓါးျပမ်ားအား ေမြး၏။ လက္နက္မ်ား ထုတ္ေပး၏။ ၿပီးလွ်င္….. ဘီအိုင္ေအအမည္ခံ၍ ဓါးျပတုိက္ေစ၏။ ဂ်ပန္တုိ႔ကလည္း ဘီအိုင္ေအ အား ဤသို႔ အမည္ဆိုးႏွင့္ တံဆိပ္ကပ္လုိၾက၏။ ထုိမွသာ…. ဘီအိုင္ေအအား ဖ်က္သိမ္းႏိုင္မည္။ ‘အင္ဖာ’ ထုိးစစ္ၿပီးလွ်င္ ဂ်ပန္တို႔အဖို႔ ျမန္မာျပည္တြင္ ဘီအိုင္ေအ မလိုေတာ့။ ဤအေျခအေနတြင္ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတဇ”သည္ တုိင္းျပည္သို႔ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္၍ ရွင္းျပရသည္။
“ဘီအိုင္ေအ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္သည္ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးျဖစ္သည္”
“ဘီအိုုင္ေအသည္ ရွမ္း၊ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ဗမာစသည့္ တမ်ဳိးသားလံုး၏ တပ္ျဖစ္သည္”
“တုိင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားအား ညီရင္းအကိုကဲ့သို႔ သေဘာထားမည္”
“လက္နက္ရွိသူမ်ား တပ္မေတာ္သို႔ အပ္ႏွံၾကရမည္”
“ဘီအိုင္ေအတပ္သားတုိ႔၏ အျပဳအမူကို တိုင္းၾကားလုိပါက တပ္မေတာ္၏ တပ္ရင္း၊ တပ္ခြဲမ်ားတြင္ တုိင္းၾကား ႏုိင္သည္”
“ဘီအိုင္ေအသည္ ဂ်ပိုး၊ သူခိုး၊ ဓါးျပတပ္မဟုတ္။ မ်ဳိးခ်စ္စစ္တပ္ျဖစ္သည္”
“လြတ္လပ္ေရးကို လုပ္မွရမည္။ ထုိင္ေန၍မရ”
(ခ)
ထုိစဥ္က ‘မင္းကြန္း’တြင္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ အုိင္စီအက္မ်ား ၀န္ေထာက္မ်ားတုိ႔သည္ စစ္ေျပးရင္း ခိုလႈံ၍ ေနၾကသည္။ ၄င္းတုိ႔တြင္ အဂၤလိပ္အစိုးရထံ လုိင္စင္တင္၍ ကိုင္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည့္ ေသနတ္မ်ားႏွင့္ က်ည္ဆံမ်ားရွိသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတဇမွ ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ၿပီး လက္နက္အပ္ရန္ ညႊန္ၾကားေသာ္လည္း ထုိသူတုိ႔က လာေရာက္၍ အပ္ႏွံျခင္း မျပဳၾက….။
ဤတြင္… အမရပူရ၌ အေျချပဳထားသည့္ ဘီအိုင္ေအတပ္မွဴး ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္လင္းယုန္က ဗိုလ္ထြန္းရွိန္အား တပ္စိတ္တစ္စိတ္ႏွင့္ လႊတ္၍ မင္းကြန္းရွိ အရာရွိႀကီးမ်ားထံမွ လက္နက္မ်ားအား သြားေရာက္၍ သိမ္းယူေစသည္။ ဗိုလ္ထြန္းရွိန္က မင္းကြန္းသို႔သြား၍ အရာရွိႀကီးမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးၿပီး လက္နက္မ်ားအား ရယူခဲ့၏။ အသာတၾကည္ပင္….။ သို႔ေသာ္…. ဗိုလ္ထြန္းရွိန္ျပန္သြားၿပီးေနာက္ အုိင္စီအက္ဆိုးတုိ႔က စစ္ကိုင္းရွိ ဂ်ပန္စစ္ပုလိပ္တုိ႔ထံသြားၿပီး ဘီအိုင္ေအမွ သူတုိ႔၏လက္နက္မ်ားအား တပ္စိတ္ တစ္စိတ္ႏွင့္လာၿပီး ဓါးျပတုိက္သလို သိမ္းယူသြားေၾကာင္း ငိုျခင္းခ်ၿပီးတုိင္၏။ တြန္း၏။ ဘီအို္င္ေအအား အျပစ္ရွာေနေသာ ဂ်ပန္စစ္ပုလိပ္တုိ႔က ဗိုလ္လင္းယုန္၏ ရုံးခန္းအတြင္းသို႔၀င္လာၿပီး ဗိုလ္လင္းယုန္အား ပါးရိုက္၏။ ဂ်ပန္တို႔က ျမန္မာ့ေျမေပၚ၌ ဘီအိုင္ေအအရွာရွိ တစ္ဦး၏ ရုံးခန္းအတြင္းသို႔၀င္ၿပီး ပါးရိုက္ ေစာ္ကားျခင္းျဖစ္သည္။ မခံမရပ္ႏုိင္၍ ျပန္တုန္ျပန္ပါက…. ရႈပ္ကုန္မည္။ အျပစ္ရွာေနသူအတြက္ “အခ်က္”ရသြားေပမည္။ ဘီအိုင္ေအ သေႏၶသားက လူလားမေျမာက္ေသး….။ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး တုိက္ပြဲအတြက္ လက္နက္ကိုင္ မ်ဳိးခ်စ္တပ္မေတာ္တစ္ရပ္က တည္ရွိေနရန္ လုိအပ္၏။
(ဂ)
တေန႔…. လက္သီးပုန္း သခင္ဗတင္အား ဂ်ပန္ “ဗုိလ္မွဴးဖူးကြီး”က ေခၚေတြ႔၏။ ၿပီးလွ်င္ လက္သီးပုန္း သခင္ဗတင္အား မႏၱေလးရွိ ဂ်ပန္စစ္ပုလိပ္က အမႈတစ္ခုႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး ေမးစရာရွိ၍ လာေခၚေနေၾကာင္း ေျပာသည္။ ထုိစဥ္က…. ရန္ကုန္ရွိ “စိန္႔ဖလိုမီနာ”ေက်ာင္းအတြင္း တပ္တည္ထားသည့္ စက္မႈ လက္မႈ ျပင္ဆင္ေရးတပ္တြင္ သခင္ဗတင္သည္ ဒု-ဗိုလ္အဆင့္ႏွင့္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနသည္။
မႏၱေလး စစ္ပုလိပ္ရုံးတြင္ သခင္ဗတင္အား ခ်ဳပ္ထားၿပီးစစ္၏။ အမရပူရတြင္ ဘီအိုင္ေအထုိင္စဥ္က…. ၿမိဳ႕သာ ၿမိဳ႕အုပ္ ဦးလွညႊန္႔အား ဂ်ပန္တို႔၏ ဆက္သြယ္ေရး ျပတ္ေတာက္သြားေစရန္အတြက္ ဆက္သြယ္ေရး ေၾကးနန္းလိုင္းမ်ားအား ျဖတ္ေတာက္ရန္ ခိုင္းေစခဲ့သည္ဟု စြပ္စြဲ၏။ ၿပီးလွ်င္…. ဤသို႔ခိုင္းေစရန္ ဘယ္သူက အမိန္႔ေပးတာလဲဟူ၍ ဘီအိုင္ေအေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအား ဦးတည္ျပန္သည္။ ဗိုလ္လက်ာၤက အမိန္႔ေပးတာလား…..။ ဗို္လ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အမိန္႔ေပးတာလားဟူ၍ ေမးသည္။ ဦးလွညႊန္႔ကိုလည္း ဖမ္းၿပီး စစ္ေၾကာၾက၏။ ႏွိပ္စက္ညႇင္းပမ္းၿပီး အတင္းအဓၶမ၀န္ခံခိုင္း၏။ လက္မွတ္ထုိးေစ၏။ ၿပီးလွ်င္ …. ဦးလွညႊန္႔အား သတ္ပစ္လိုက္ၾက၏။ ဤနည္းအတုိင္း သခင္ဗတင္အားလည္းလုပ္၏။ မရ….။ သခင့္ေသြးက ရဲ၏။ နီ၏။ သခင္ဗတင္က အညံ့ခံ၍ ၀န္ခံပါသည္ဟု ထြက္ဆိုလက္မွတ္ထုိးေပးခဲ့လွ်င္…. ေနာက္တဆင့္…. ဘီအိုင္ေအ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္မ်ားဆီသို႔ ဦးတည္မည္….။ ဤသို႔….. ဂ်ပန္တို႔က… ဘီအိုင္ေအအား ဖ်က္သိမ္းႏုိင္ရန္ ရမယ္ ရွာၾက၏။
ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္တပ္မေတာ္ႀကီး ျမန္မာျပည္အတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္၍ ျမန္မာ့ “ေျမေၾကာ”မဆုံးမွီမွာပင္ ဖက္ဆစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈမ်ားက ျမန္မာျပည္အတြင္း၌ ရွိႏွင့္ေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္ စစ္ဖိနပ္သံခြာေအာက္၌ ေျမေအာက္သ႑ာန္ႏွင့္ လႈပ္ရွားၾကရျခင္း ျဖစ္ည္။ သခင္စိုး၊ သခင္တင္ျမတုိ႔၏အစု….။ သခင္ေက်ာ္စိန္၊ ဆရာရာဂ်န္တို႔၏ အစု…..။ ဘီဒီေအအတြင္းရွိ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံု အစု …..။ က်ဳိက္လတ္ဖက္တြင္ ရန္ကုန္ဘေဆြကလည္း သူ႔နည္းသူ႔ဟန္ႏွင့္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ငန္းအား လုပ္ေဆာင္၍ေနသည္။ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ဘံုရည္မွန္းခ်က္တူညီေသာ္လည္း နည္းပရိယာယ္ႏွင့္ လမ္းစဥ္ကမူ တစ္စုႏွင့္ တစ္စုမတူညီၾက။ တစ္စုႏွင့္ တစ္စုပူးေပါင္း၍ ေဆာင္ရြက္ေဆာင္ျခင္းကားမရွိေသး….။
(ဃ)
၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ…။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ သခင္သန္းထြန္းမွတဆင့္ ေျမေအာက္တြင္ခုိေနသည့္ သခင္စိုးအား ဆက္သြယ္၏။ ႏိုင္ငံတကာအေျခအေန ျမန္မာႏုိင္ငံေရး စစ္ေရးအေျခအေနမ်ားအရ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအား တပ္ေပါင္းစုးဖြဲ႔၍ လုပ္ရန္ ညိႇႏႈိင္းသည္။ သခင္စိုးမွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔ေရး သေဘာထားအား သေဘာတူ၏။ လူခ်င္းေတြ႔ဆံု၍ ေဆြးေႏြးႏုိင္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက စီစဥ္သည္။ ပဲခူးရွိ စံျပတပ္ရင္းတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္၍ ေတြ႔ဆံုၾကမည္ျဖစ္သည္။ သခင္စိုးက ေဒးဒရဲႏွင့္ ဖ်ာပံုၿမိဳ႕နယ္အၾကားရွိ ‘ဂြကေလး’ရြာတြင္ ရွိေန၏။ သခင္စိုးကဲ့သို႔ပင္ ကိုဗဟိန္းသည္လည္း ေျမေအာက္၌ ေရာက္ေနသည္။ ကိုဗဟိန္းကမူ ‘ျဖဴး’ဖက္တြင္ ခိုေနသည္။ သခင္စိုးႏွင့္ ကိုဗဟိန္းတုိ႔ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းသို႔ ေခၚယူေရးကိစၥအား ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္ေဇာကို တာ၀န္ယူရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ေစခိုင္း၏။
၁၉၄၄ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၄)ရက္ေန႔တြင္ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းသို႔ သခင္စုိး၊ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ ကိုဗဟိန္းတုိ႔ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာႏွင့္ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ညေနပိုင္းတြင္မွ ပဲခူးသို႔ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္အတူ ေရာက္လာ ခဲ့သည္။ ပဲခူးၿမိဳ႕လယ္ရွိ တည္းခိုးခန္းတစ္ခု၌ တည္းသည္။ ညပိုင္းတြင္ စံျပတပ္ရင္း တပ္ရင္းမွဴး ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္ေဇာ၏အိမ္၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ ကိုဗဟိန္းတုိ႔ေတြ႔ဆံု၍ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႔ေရး အစီအစဥ္မ်ားအား ေဆြးေႏြးၾကသည္။ လံုၿခံဳေရးအား ဗိုလ္မွဴး ေက်ာ္ေဇာက တာ၀န္ယူ၏။ ေဆြးေႏြးပြဲက (၃)ရက္ၾကာသည္။ တပ္ေပါင္းစု၏ အမည္ကား….. “ဖက္ဆစ္ တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္”ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အလံေတာ္က…. အနီေရာင္ေအာက္ခံ၌ လက္၀ဲဘက္ အထက္ေထာင့္၌ ၾကယ္ျဖဴပြင့္ႀကီး…..။
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဥကၠဌအျဖစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား ေရြးခ်ယ္ၾကသည္။ သခင္သန္းထြန္းကိုမူ အတြင္းေရးမွဴးအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရန္ တာ၀န္ေပးၾကသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္က အစည္းအေ၀းတြင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားအား ေရးဆြဲ၍ တင္ျပသည္။ အားလံုးက သေဘာတူၾကသည္။ ျပည္သူလူထုအတြင္းသို႔ ထုတ္ျပန္ေၾကညာရန္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္အား “ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္”၏ ေၾကညာစာတမ္းအမွတ္(၁) အျဖစ္ ထုတ္ျပန္ခဲ့ၾက၏။ ေၾကညာစာတမ္းအား ဤသို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ထားၾက၏။
“နယ္ခ်ဲ႕ ဖက္ဆစ္ဒျမ ဂ်ပန္လူရိုင္းမ်ားကို ေမာင္းထုတ္”
(င)
ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အား ဖြဲ႔စည္းစဥ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ တပ္မေတာ္သား စစ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ပါ၀င္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ႏုိင္ငံေရးပါတီေနာက္ခံမရွိ။ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္းႏွင့္ ကိုဗဟိန္းတို႔က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအား ကိုယ္စားျပဳ၍ ပါ၀င္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဖက္ဆစ္ တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးအား က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ႏွင့္ တုိးခ်ဲ႕လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္၍ အစီအစဥ္တစ္ခုအား စီစဥ္ျပန္သည္။ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီ ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕ႏွင့္ သခင္စိုးအား ေတြ႔ဆံုေစ၍ လက္၀ဲညီညႊတ္ေရးအား တည္ေဆာက္ရန္ႏွင့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီးအား တုိးခ်ဲ႕သြားေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးႏုိင္ၾကရန္ ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႔ အေရးေတာ္ပံုေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ကိုဘေဆြႏွင့္ ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔အား သခင္စိုးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုႏိုင္ရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သခင္တင္ျမအား တာ၀န္ေပး၏။ သခင္စိုး၊ ကိုဘေဆြႏွင့္ ဗိုလ္ေန၀င္းတုိ႔သံုးဦး ေဒးဒရဲၿမိဳ႕တြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာေတြ႔ဆံုၾကၿပီး ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အား တိုးခ်ဲ႕သြားရန္ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတုိ႔ တစ္ပါတီတည္းအျဖစ္ ပူးေပါင္းဖြဲ႔စည္းသြားရန္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔အား လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္စည္းရံုးမႈလုပ္ငန္းမ်ားအား ေဆြးေႏြး သေဘာတူခဲ့ၾကသည္။
(စ)
တပ္မေတာ္သားမ်ားအား ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ၀ါဒသေဘာထားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအသိရွိသည့္ ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ား ျဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး တပ္တြင္း ႏုိင္ငံေရးသင္တန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္သြားရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ စီစဥ္ျပန္သည္။ တပ္တြင္း ႏုိင္ငံေရးမွဴးမ်ားအား ခန္႔ထားမည္။ သို႔ေသာ္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္းေတာ့ ခန္႔ထား၍မရ။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔ မယံုသကၤာျဖစ္လာႏုိင္မည္။ ဤအတြက္ ႏုိင္ငံေရးမွဴးမ်ားအား သင့္ေတာ္သည့္ စစ္ေရးရာ ထူးမ်ားေပး၍ ခန္႔ထားရန္ စီစဥ္သည္။
ကိုစံညႊန္႔အား ဗို္လ္မွဴးဗထူး၏ အထက္ဗမာျပည္ တုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္၊ ကိုခ်စ္လႈိင္ (မဆလေခတ္ ႏုိင္ငံေရးသိပၸံ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး စာေရးဆရာ ေမာင္ကိုကို)အား ဗိုလ္ရန္ေအာင္၏ အေနာက္ေျမာက္တုိင္း…..။ ဗိုလ္သိန္းတန္ႏွင့္ ဗိုလ္လွေမာင္တုိ႔အား စစ္၀န္ႀကီးရုံးႏွင့္ ရန္ကုန္ရွိ တပ္မေတာ္တပ္ဖြဲ႔မ်ားသို႔…..။ ကိုေဌးၿမိဳင္ႏွင့္ ဗိုလ္စိုးေမာင္ (ဗုိလ္မွဴးခ်စ္ေကာင္း)တုိ႔အား မဂၤလာဒံုဗိုလ္သင္တန္းေက်ာင္းတုိ႔တြင္ ႏုိ္င္ငံေရးမွဴးမ်ားအျဖစ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ တာ၀န္ေပး၏။
တပ္တြင္း ႏိုင္ငံေရးမွဴးမ်ား တာ၀န္က်ရာ တပ္မ်ားသို႔ မထြက္မွီ…. တစ္ရက္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သည္ သူတုိ႔အားလံုးအား သူ၏ ေနအိမ္တြင္ ေခၚေတြ႔ၿပီး လုပ္ေဆာင္ရမည့္ လုပ္ငန္းႏွင့္ သေဘာထားတုိ႔အား မွာၾကား၏။
“တပ္ထဲမွာ မင္းတုိ႔ကတဆင့္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးစိတ္ဓါတ္ရွိတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကိုစုၿပီး ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းေတြ ေပးရမယ္။ တပ္သားေတြကိုသာ သင္တန္းေပးဖို႔အတြက္ မဟုတ္ဘူး။ မင္းတုိ႔ သင္တန္းေပးထားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြကိုလည္း ေက်းရြာေတြလႊတ္ၿပီး လူထုေတြကို လွ်ဳိ႕၀ွက္စည္းရုံးေစရမယ္။ အခု ဒို႔တုိက္ရမယ့္စစ္က ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး ျပည္သူ႔စစ္ပဲ။ ဖက္ဆစ္ေတြကို ဒို႔တပ္မေတာ္တခုထဲက၊ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတစ္ဖြဲ႔ထဲက ထတုိက္လို႔ ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုႀကီးကပါ တမ်ဳိးလံုးကပါ လက္နက္ကိုင္ၿပီး ေတာ္လွန္ တုိက္ခို္က္ၾကမွ ေအာင္ျမင္မွာ”
“လူထုနဲ႔ တသားထဲျဖစ္ေအာင္ စည္းရုံးႏုိင္ဖို႔ဆိုရင္ ေရွ႕ေလာမႀကီးဖို႔လိုတယ္။ လူထုရဲ့ စိတ္ေနစိတ္ထားကို အၿမဲ အကဲခတ္ေနရမယ္။ ေခါင္းေဆာင္မယ့္သူေတြက လူထုထက္ ေရွ႕ေရာက္လြန္းေနရင္ လူထုနဲ႔ ကင္းကြာ သြားႏုိင္တယ္။ လီနင္ေျပာသလုိ လူထုထက္ ေရွ႕လည္းမေရာက္လြန္း၊ ေနာက္လဲမေက်ေစဘဲ လူထုကို ေခါင္းေဆာင္ၿပီး ခ်ီတက္ႏိုင္ရမယ္ မဟုတ္လား...”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ သူ၏စကားအား အဆံုးသတ္လိုက္၏။
မ်ဥ္းျဖဴစက္၍၊ ကြဲအပ္ေၾကာင္းရာ
ဟ…. ဟလာသည္၊ မိုးျပာကိုျဖတ္
ပတၱျမားရည္၊ စီးလည္းအဟုန္
နီးျမန္းကုန္သည္၊ အာရုဏ္ေပၚစ၊ ၀ိုးတ၀ါး။
(မတ္လေတာ္လွန္ေရးကဗ်ာမွ)
(မင္းေဆြသစ္)
(ဆ)၁၉၄၅ခုႏွစ္ ၊ မတ္လ(၁)ရက္။
ကန္ေတာ္ႀကီးပတ္လမ္းႏွင့္ ဦးထြန္းျမတ္လမ္းေထာင့္ရွိ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ေနအိမ္တြင္ “ဖက္ဆစ္ တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္” အစည္းေ၀းအား က်င္းပသည္။ တပ္မေတာ္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးလက်ာ္၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေဇယ်၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီးေစာၾကာဒိုး၊ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေန၀င္း၊ ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ေဇာ၊ ဗိုလ္မွဴးရန္ေအာင္၊ ဗိုလ္မွဴးရဲထြတ္၊ ဗိုလ္မွဴးဖိုးကြန္း၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး၊ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္စိန္မွန္၊ ဗိုလ္ခင္ေမာင္ကေလး….။ ျပည္သူ႔ အေရးေတာ္ပံုပါတီမွ ကိုဘေဆြ၊ ကိုေက်ာ္ၿငိမ္း၊ သခင္ခ်စ္၊ ကိုလွေမာင္….။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္တင္ျမတို႔ တက္ေရာက္ၾကသည္။
ထုိစဥ္က….. သခင္သိန္းေဖ (စာေရးဆရာသိန္းေဖျမင့္)သည္ မဟာမိတ္ဆက္သြယ္ေရးအတြက္ အိႏၵိယတြင္ ေရာက္ရွိေနၿပီး သခင္သိန္းေဖမွ ေပးပို႔လိုက္ေသာ စာႏွစ္ေစာင္ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အစည္းေ၀းတြင္ ေဆြးေႏြးၾက၏။ စာႏွစ္ေစာင္က…. အႏၵိယရွိ မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႔ ေပးေသာစာႏွင့္ သခင္သိန္းေဖမွ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သို႕ေပးေသာစာတုိ႔ျဖစ္သည္။ သခင္သန္းထြန္းသည္ မဟာမိတ္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ေပးေသာစာအား အစည္းအေ၀းတြင္ ဖတ္ျပ၏။
(၁) ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးအဖြဲ႕ A.F.Oသည္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္ လက္ေအာက္ရွိ တပ္ဖြဲ႔တစ္ခုျဖစ္ေသာ အမွတ္ ၁၃၆တပ္ဖြဲ႔ (Force ၁၃၆) ၏ တုိက္ရိုက္အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ရွိေစရမည္။
(၂) ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးအဖြဲ႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ရွိေသာ လက္နက္ကိုင္တပ္မ်ားသည္ မဟာမိတ္ တပ္မ်ား၏ စစ္ဆင္ေရးႏွင့္ သီးျခားကင္းလြတ္၍ မိမိတုိ႔သေဘာအေလွ်ာက္ ဂ်ပန္တပ္မ်ားကို စစ္ဆင္ တုိက္ခိုက္ျခင္း မျပဳရ။
(၃) အမွတ္ ၁၃၆ တပ္ဖြဲ႔က ညႊန္ၾကားသတ္မွတ္ေပးေသာ ေဒသမ်ားတြင္သာ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားက ဂ်ပန္မ်ားကို တုိက္ခို္က္ရမည္။
(၄) ထိုသတ္မွတ္ထားေသာ ေဒသမ်ားကို အိႏၵိယရွိ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး တပ္သားမ်ားကို ေလထီးျဖင့္ခ်ေပမည္။ ယင္းတို႔ႏွင့္အတူ အမွတ္ ၁၃၆တပ္ဖြဲ႔မွ ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိမ်ား ပါလာမည္။
(၅) ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး တပ္သားမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေသာ လက္နက္ခဲယမ္းမီးေက်ာက္ အေရအတြက္ကို ၿဗိတိသွ် ဆက္သြယ္ေရးအရာရွိမ်ား၏ ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္သာ ေလထီးျဖင့္ခ်ေပးမည္။
(၆) ဂ်ပန္တုိ႔အား တိုက္ခိုက္ၿပီးေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးအဖြဲ႔သည္ ကိုင္စြဲထားေသာ လက္နက္မ်ားကို အမွတ္ ၁၃၆ တပ္ဖြဲ႔သို႔ ခ်က္ျခင္းျပန္လည္း ေပးအပ္ရမည္။
(၇) ဤစာတြင္ ပါရွိေသာအခ်က္မ်ားကို ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးဌာနခ်ဳပ္က သေဘာတူညီရန္ သေဘာထားကို အျမန္ျပန္ၾကာပါ။
သခင္းသန္းထြန္းက မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ေပးေသာစာအား ဖတ္ျပၿပီး ဒုတိယစာျဖစ္သည့္ သခင္သိန္းေဖမွ ေရးလုိက္သည့္ စာအား ဆက္ဖတ္ပါသည္။
“၁၉၄၄ ခု ဒီဇင္ဘာလ ေနာက္ဆံုးပတ္မွစ၍ ၁၉၄၅ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလလယ္ေလာက္အထိ ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္တုိ႔အား ရခိုင္မ်ိဳးခ်စ္မ်ားက လက္နက္ကိုင္တုိက္ခိုက္ရာတြင္ မဟာမိတ္တုိ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ေသာ အေတြ႔အႀကံဳအရ မဟာမိတ္မ်ားထံမွ လက္နက္ခဲယမ္းအကူအညီရရွိေရးမွာ မလြယ္ကူ၊ လိုအပ္သေလာက္ အေရအတြက္ကို မရခဲ့။ ဂ်ပန္တုိ႔အား တုိက္ခိုက္ရန္ အခက္အခဲေတြ႔ေနေသာ ေဒသမ်ားတြင္သာ မိမိတုိ႔ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားကို လက္နက္ခဲယမ္းအကူအညီ ေပးလိုၾကသည္။ ၄င္းတုိ႔၏ စစ္မိန္႔ေပးမႈကို နာခံရမည္ဟုလည္း ေတာင္းဆိုၾကသည္။ ထုိေၾကာင့္ မဟာမိတ္တို႔၏ထံမွ လက္နက္ အကူအညီရေရးကို အဓိကအားကိုး အားထားမျပဳရန္ မိမိတုိ႔လက္နက္ျဖင ့္မိမိတို႔ဖာသာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ တုိက္ခိုက္ေရးကို အဓိကထားရန္၊ မိမိတို႔သတ္မွတ္ေသာ ေဒသႏွင့္ သင့္ေတာ္သည္ထင္ေသာ အခ်ိန္တြင္ ဂ်ပန္တုိ႔ကို ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ၾကရန္ မဟာမိတ္စစ္တပ္မ်ား၏ ထိုးစစ္မွာ လွ်င္ျမန္လာသျဖင့္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္တုိ႔အား တစ္ျပည္လံုးတြင္ အျမန္ထၾကြေတာ္လွန္ၾကရန္လိုအပ္ေၾကာင္း”
အစည္းအေ၀းတြင္ မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွစာအား ၀ုိင္း၍ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္…. အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ မဟာမိတ္ စစ္ဌာနခ်ဳပ္သို႔ စာျပန္ရန္ သေဘာထားေပးၾက၏။ အစည္းေ၀း၏ သေဘာထားအရ မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္သို႔ စာေရး အေၾကာင္းျပန္ၾကသည္။
(၁) ဖက္ဆက္တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ စာပါ သေဘာထားမ်ားကို လက္မခံႏုိင္။
(၂) မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္၏ ကိုယ္စားအမွတ္ ၁၃၆ တပ္ဖြဲ႔၏ အုပ္ခ်ဳပ္ညႊန္ၾကားမႈကို လက္မခံႏုိင္။ ဖတပသည္ မဟာမိတ္တပ္မ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးအရ စစ္ေရးအရ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ သေဘာကိုသာ လက္ခံမည္။
(၃) မိမိတုိ႔ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတပ္ဖြဲ႔မ်ားသည္ မိမိတုိ႔ေရြးခ်ယ္သတ္မွတ္ထားသည့္ ေဒသမ်ား၌သာ မိမိသေဘာအေလ်ာက္ စစ္ဆင္ေရးလုပ္မည္။ သို႔ေသာ္ မဟာမိတ္တပ္မ်ားႏွင့္ ညိႇႏႈိင္းေဆာင္ရြက္မည္။ ပူးတြဲ တုိက္ခုိင္မည္။
(၄) မိမိတို႔ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား ေပ်ာက္က်ားတပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ား အေရအတြက္ရွိသေလာက္သာ လက္နက္ခဲယမ္း အကူအညီေပးမည္ဆိုသည္ကို သေဘာတူသည္။
(၅) ဖက္ဆစ္တုိက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တို႔အား ဗမာျပည္တစ္၀ွမ္းလံုးတြင္ မ်ားမၾကာမီ အတြင္း တၿပိဳင္တည္း ေတာ္လွန္တိုက္ခိုက္ၾကမည္။
(၆) မဟာမိတ္စစ္ဌာနခ်ဳပ္က အကူအညီရသည္ျဖစ္ေစ မရသည္ျဖစ္ေစ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔ကို လက္နက္ကိုင္၍ တစ္ျပည္လံုးတြင္ စတင္ေတာ္လွန္တုိက္ခိုက္ၾကရန္ ဆံုးျဖတ္လုိက္ၿပီ ျဖစ္သည္။
(ဇ)
ရင့္ေၾကြေညာင္းသည္
ရြက္ေဟာင္းစြန္႔ပစ္၊ ဘ၀သစ္သို႔
သနစ္ေျပာင္းမည္၊ ဖူးသစ္မီသည္
အနီထဲမွ ၾကယ္ျဖဴပြင့္...
(မတ္လေတာ္လွန္ေရးကဗ်ာမွ)
ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္ အစည္းေ၀းမွပင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔အား ေတာ္လွန္တိုက္ခုိက္ရန္ စစ္တိိုင္းမ်ားခြဲ၏။ ႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး တာ၀န္ယူမည့္သူမ်ားအား တာ၀န္ခြဲေ၀သတ္မွတ္ၾက၏။ စတင္ေတာ္လွန္မည့္ D-Dayကုိမူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွပင္ သတ္မွတ္ရန္ အားလံုးမွ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အား တာ၀န္ေပး၏။ ပထမတြင္ မတ္လ (၂၅)ရက္ေန႔ သတ္မွတ္ထားခဲ့သည္။ ဂ်ပန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္သို႔လည္း ဘီဒီေအမွ အဂၤလိပ္တုိ႔၏ ထုိးစစ္ဆင္လာမႈအား ခုခံတုိက္ခိုက္ခြင့္ျပဳရန္ တင္ထား၏။ မတ္လ ဒုတိယအပါတ္တြင္ ဂ်ပန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ဘီဒီေအကို အဂၤလိပ္စစ္တပ္အား ခုခံတုိက္ခိုက္ရန္ စစ္ထြက္မိန္႔အား ထုတ္ျပန္ေပးလိုက္၏။ ဤတြင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ျပင္ဆင္ထားသည့္ စစ္တုိင္းမ်ားသို႔ တပ္မ်ား ေရႊ႕ေျပာင္းေရးမွာ “ေရာင္ေတာ္ျပန္ႏွင္႔ ေရာလႊတ္” ဆိုသကဲ့သို႔ လြယ္ကူေခ်ာေမြ႔သြား၏။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ဗမာ့တပ္မေတာ္အား ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး ဂ်ပန္စစ္ဌာနခ်ဳပ္မွ ခြင့္ျပဳသည့္ “စစ္ထြက္အမိန္႔”ကို မွီ၍ ဘီဒီေအအား စစ္ေၾကာင္းျဖန္႔ရန္ အမိန္႔အား စစ္ေသနာပတိအေနႏွင့္ လက္မွတ္ထုိး၍ ထုတ္ျပန္ လိုက္၏။
အထက္ဗမာျပည္ တုိင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးဗထူးသည္ အထက္ဗမာျပည္တပ္မ်ားကို အုပ္ခ်ဳပ္ကာ ဂ်ပန္တပ္မေတာ္ႏွင့္ အတူ စစ္ေၾကာင္းဖြင့္ရမည္။
ေရွ႕တန္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ စစ္ေၾကာင္းကို ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေဇယ်ဦးစီး၍ စစ္ဌာနခ်ဳပ္ရုံးအဖြဲ႔ႏွင့္ စစ္၀န္ႀကီးရုံးအဖြဲ႔အားလံုး စုေပါင္း၍ သရက္စခန္းမွ မင္းတုန္းစခန္းသို႔ ခီ်တက္ရမည္။
တုိင္းအမွတ္(၁) ဗိုလ္မွဴးေမာင္ေမာင္ ဦးစီး၍ သာယာ၀တီ၊ ေပါင္းတည္ စစ္ေၾကာင္းသို႔ခ်ီတတ္ရမည္။ ေျခလ်င္ တပ္ရင္း(၄)သည္ တုိင္းအမွတ္ (၁)ႏွင့္အတူ ပူးေပါင္းကာ လုိက္ပါခ်ီတက္တုိက္ခိုက္ရမည္။
တုိင္းအမွတ္(၂) စစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္မွဴးႀကီးေန၀င္း ဦးစီး၍ ဖ်ာပံုျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ စစ္ေၾကာင္းသို႔ ခ်ီတက္ရမည္။
တုိင္းအမွတ္(၃) စစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေစာၾကာဒိုးဦးစီး၍ မအူပင္ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚ ေဒသသို႔ ခ်ီတက္ရမည္။
ဗိုလ္မွဴးႀကီးလက်္ာသည္ တုိင္းအမွတ္ (၂)ႏွင့္ (၃)ဆယ္သြယ္ေရး၊ စီမံေရး ဦးစီးေဆာင္ရြက္ရမည္။
တုိင္းအမွတ္(၄) စစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ေဇာဦးစီး၍ ပဲခူးစခန္းမွ ရန္သူကို ခုခံတိုက္ခိုက္ရန္ အသင့္ စီစဥ္ထားရမည္။
တုိင္းအမွတ္(၅) စစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္ႀကီးတင္ထြန္းဦးစီး၍ တနသာၤရီ၊ ထား၀ယ္ စစ္ေၾကာင္းသို႔ ခ်ီတက္ရမည္။
တုိင္းအမွတ္(၆) စစ္ေၾကာင္းကို ဗိုလ္မွဴးေအာင္ဦးစီး၍ သရက္မွသည္ မင္းဘူးစစ္ေၾကာင္းတုိင္ေအာင္ တာ၀န္ခံ အုပ္ခ်ဳပ္တုိက္ခိုက္ရန္ ခ်ီတက္ရမည္။
စစ္ေသနာပတိက ေရွ႕တန္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္အတူ မင္းတုန္းဘက္သို႔ လိုက္ပါခ်ီတတ္တုိက္ခိုက္မည္။ တပ္မေတာ္ တစ္ခုလံုးကို အထူးဆတ္သားမ်ား ေစလႊတ္၍ စစ္ဆင္ေရး ကိစၥအ၀၀ကို စီစဥ္မည္။
(ေအာင္ဆန္း၊ စစ္၀န္ႀကီးႏွင့္ စစ္ေသနာပတိ၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္)
မင္းေဆြသစ္
ကိုးကား…
-သိန္းေဖျမင့္၏ စစ္အတြင္းခရီးသည္ (၁)၊ (၂)
-ဦးႏု၏ တာေတစေနသား
-သခင္တင္ျမ၏ ဘုံဘ၀မွာျဖင့္ အတြဲ (၁၊၂၊၃၊၄၊၅၊၆)
-ဒဂုန္တာရာ၏ မတ္လေတာ္လွန္ေရးကဗ်ာ
- ၁၉၉၈ခုႏွစ္ ေမလထုတ္ မုိးဂ်ာနယ္တြင္ပါရွိသည့္ သခင္လွကြန္း၏ အနီခံၾကယ္ျဖဴထြန္းေတာက္ခ်ိန္။
;)
အႀကီးၾကည့္ရန္ ႏွိပ္ပါ။
0 ရဲ႔ အျမင္:
Post a Comment